Dag 3 Eidfjord, Hardangerfjord en avond

Vroeg wakker dus ook vroeg uit de veren.
Rond half 9 aan het ontbijt waarbij we stilvielen  zodra we het Lidodek binnen liepen.
Wat een uitzicht is dit dan. En het gekke is we hebben hier dus niets van gemerkt. Niet dat de deining minder werd. Niet dat het schip gedraaid is niet wat we hebben aangemeerd en niet dat we stillagen. 
We zijn doorgelopen naar het zwembad waar we hebben genoten van het uitzicht tijden het ontbijt. Het is zo groots en majestueus bijna. Niet te bevatten dat de natuur zoiets moois heeft kunnen creëren. Hier is maar één woord voor: wow.
Na het ontbijt spullen gepakt en van boord gegaan waarbij de weersverwachting, volgens het kaartje, niet helemaal klopte. 14 graden, regen en fris… realiteit : 20 graden, bewolkt, heiiig en benauwd. De jassen gingen al snel uit. Ondanks de benauwdheid was het zalig om te gaan lopen en we zijn de omgeving gaan verkennen in Eidfjord. De ene kant was nog mooier dan de andere en alles is foto waardig. Natuurlijk was het een sport om het schip nog op de foto te krijgen. Das even klauteren over gras en natte stenen tot je het goede plekje gevonden hebt… Aan het water.
Eenmaal onze blikken los te hebben kunnen rukken van het schip in de “lagune" en die omgeving toch maar gaan wandelen. Souvenirshop nummer 1. Typische Noorse spulletjes en de trollen waren goed vertegenwoordigd evenals de vikingen. Tot onze verbazing gooiden mensen hun portemonnee leeg, of meer hun creditcard door flinke aankopen te doen. 5 of 6 jassen van 100 euro per stuk en dan de andere souvenirs nog, trollenmagneten, trollenpennen, pennen, petten, magneten, shirts, openers, hangers met trollen of Norway erop. Kom ik aan met een koelkastmagneetje. Buiten die winkel stond een grote trol waar Kees mee op de foto moest van mij. Vond ie helemaal niet erg natuurlijk, gna gna.
Om de hoek was nummer 2 waar weer andere spulletjes verkocht werden maar ook hier weer waren de trollen en de vikingen vertegenwoordigd. Een onbestemd geluid viel ons op en we kregen door dat onze magen wat protesteerden. Op zoek dus naar een restaurant. In een Noors tentje een Noorse lunch gegeten. Kees met worst en Anke en ik met vis. Heerlijk.
Na die foto op pad gegaan en een flink stuk geklommen. Eerst kwamen de wolken nog lager te hangen en leek het wat frisser te worden maar de warmte van de zon was door het wolkendek heen te voelen en het werd warmer en benauwder. De wolken zijn wel laag blijven hangen maar die gaven het geheel een wat surrealistische, sprookjesachtige uitstraling. Prachtig.
Overal waar je kijkt zijn er die fjordenwanden en ze zijn allemaal even mooi. Glad en strak, goed begroeid, waterval, ruw en onbegaanbaar. Je krijgt hier wel een beetje het piraten/viking/blue lagoon gevoel bij. In een andere hoek ziet het er weer heel anders uit. 
Rond 14.15 teruggegaan naar het schip en plaats genomen in Crow’s nest vooraan bij het raam in afwachting van de afvaart richting Hardangerfjord om 16 uur.
Terwijl we gezellig zaten we wachten en te kletsen voor het raam hoorden we de kapitein via de intercom. Ze waren bezig aan de laatste voorbereidingen voor vertrek. We voelden de motoren starten en de losse platen in het plafond van Crow’s nest trilden.
Terwijl we merkten dat we afgeduwd werden van de kade begon er wat miezerregen te vallen maar dat deed niets aan van de prachtige beelden die we zagen. ’s Nachts zijn we door diezelfde fjord binnen gevaren en nu bij prachtig weer en een zonnetje gingen we weer weg. Wat was dat genieten. Een prachtig uitzicht op de Eidfjord die overging in de Hardangerfjord. We zijn ook onder de Hardangerbrug  door gevaren wat maar net ging. De brug mat 55 meter hoog en het schip was 53 meter met de Radar en antennes naar beneden. We hebben tot half 6 genoten van het uitzicht. Toen was het tijd om te gaan vernevelen , hoesten en de medicijnen, sanitaire stops zodat we daarna naar het Aziatische specialiteiten restaurant op de 10, Tamarind.
Met knorrende magen op pad. Vanaf dek 7 naar dek 10. Das zo moeilijk niet. Men neme de lift, men drukke op knop 10, deuren dicht, deuren open men stapt uit. Voila  dek 10. Volgens het bord zat Tamarind voorin het schip dus moesten we naar voren lopen. Toen we voor gesloten deuren stonden moesten we een ontsnappingsroute zoeken. Buitenom op het dek naar voren gelopen. Jaaaa daar was Tamarind. Helaas stonden er 2 paaltjes met een touw  ertussen,  aan dat touw ging een bordje dat we via dek 9 of 11 naar het restaurant moesten. Ja ja. Even terug lopen is dat dan, maar niet heus. Het halve schip gehad voor we weer bij de lift stonden. Een zenuwachtige blik op onze horloges vertelde ons dat het al bijna kwart over 6 was en we hadden om 6 uur gereserveerd. Uit respect voor andere gasten hielden ze een reservering maar 15 minuten vast. Van schrik gingen we harder lopen. Na een moeilijke route,  meerdere malen verkeerd gelopen te hebben en uiteindelijk hulp ingeroepen te hebben hebben we het restaurant gevonden. Achteraf hadden we rustig kunnen lopen want we hebben nog 10 minuten staan wachten voor we geholpen werden.
Toen we uiteindelijk naar onze tafel werden gebracht  kregen we tot onze verbazing Nederlandse menu’s voor onze neus. Dat is makkelijk lezen. De serveerster spraken een paar woorden Nederlands  wat erg leuk was. Het eten was ontzettend lekker we konden in tegenstelling tot gisteravond op ons gemak eten en drinken. De gangen kwamen in een prettig tempo zodat alles lekker kon zakken.
Na die heerlijke maaltijd zijn we afgezakt naar Dek 2. Richting de muziek. We begonnen in de B.B. King’s Blues club en daarna hoorden we dat er een rockband bezig was in de Rolling Stone Rock Room. Die speelden hele bekende maar ook minder bekende rocknummers van legendes zoals Aerosmtih, Rolling Stones, Tom Petty, Guns and Roses. Ontzettend genoten en Kees? Die ging uit zn dak en had moeite om stil te zitten in zijn stoel. Het is maar goed dat er schokdempers/veren in zitten anders had die stoel het echt niet overleefd.
Om 12 uur hebben we een eind aan de dag gebreid en zijn we richting onze hutten gegaan. Op naar Skjolden.